09122300697

مطالب پر بازدید

ترک هروئین، نشانه ها و انواع روش های ترک هروئین چیست؟

ترک هروئین، نشانه ها و انواع روش های ترک هروئین چیست؟

مصرف هروئین به طور مستقیم بر سلولهای مغزی اثر گذاشته و با توجه به میزان مصرف، دارای نیمه عمری بین ۴ تا ۶ ساعت است. اعتیاد به هروئین سموم زیادی را وارد بدن کرده و این سموم بیشترین آسیب را به کبد و کلیه که مسئول دفع سموم هستند می زند. این ماده همچنین در طولانی مدت باعث فشار خون و کلسترول بالا شده و اثرات مخرب جسمانی و روانی بالایی برای افراد دارد.

علائم ترک هروئین

عوارض ترک هروئین با توجه به شیوه ی ترک می تواند متفاوت باشد و با توجه به میزان مصرف فرد، حدوداً ۷ تا ۱۵ روز طول می کشد تا اثر هروئین از بدن خارج شود. از علائم ترک هروئین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • گر گرفتگی بدن
  • پرش عضلانی و درد استخوان و مفاصل
  • برخی مشکلات و بیماری های گوارشی
  • تب و لرز
  • تهوع و استفراغ
  • بی اشتهایی
  • بیخوابی و بیقراری

۴ روش ترک هروئین

  • ۱) روش‌ سنتی ترک هروئین

بسیاری از افراد هنوز هم از روش های سنتی برای ترک دادن خود یا عزیزی که درگیر اعتیاد شده استفاده می‌کنند. این روش‌ها اغلب مبتنی بر روش‌های علمی خاصی نیستند و می‌توانند فشارهای زیادی را به فرد تحمیل کنند.

  • ۲) ترک هروئین به روش سقوط آزاد

در این روش به‌یک‌باره فرد را از مصرف مواد مخدر محروم می‌کنند. از آنجا که مصرف هروئین وابستگی بسیار شدیدی در فرد به وجود می آورد ترک ناگهانی آن منجر به علائم جسمانی و روانی شدیدی در فرد می شود که ممکن است تحمل آن از توان فرد خارج باشد و او نتواند فرایند ترک را به پایان برساند. ترک هروئین به شکل سقوط آزاد باعث می شود فرد، اعتماد به‌ نفس خود را از دست داده و حتی با شکست مواجه شود. شکست خوردن در این روش به‌خصوص برای کسانی که مصرف بالایی داشته‌ یا از روش تزریق، هروئین را مصرف می‌کردند بیش از همه محتمل است.

  • ۳) ترک هروئین به روش یابویی!

در این روش در واقع همان سقوط آزاد اتفاق می‌افتد با این تفاوت که زور و اجبار و بدرفتاری نیز اضافه می شود! مثلا به یک باره مواد را از فرد می گیرند او را به تخت می بندند یا او را به کمپ های اجباری می فرستند. در این روش، به ریشه‌های زیربنایی اعتیاد توجهی نمی‌ شود و تمام تمرکز فقط بر سم زدایی بدن است و این در حالی است که امروزه اعتیاد به عنوان یک بیماری مزمن و عود کننده مغزی شناخته شده و عوامل روان شناختی، زیستی، اجتماعی و محیطی بسیاری در بروز آن نقش دارند.

برای مثال افرادی که در زندگی عزت نفس پایینی دارند بسیار در برابر اعتیاد آسیب پذیر هستند. استفاده از زور و اجبار در ترک دادن باعث می شود این افراد از نظر روانی تحت فشار زیادی قرار بگیرند و احتمال عود مجدد اعتیاد در آنها بیشتر باشد. به همین خاطر بسیاری از افرادی که این روش‌ها را تجربه می‌کنند اندکی پس از ترک دوباره به سمت مواد کشیده می‌شوند و در لغزش‌های مکرر گرفتار می‌گردند.

  • ۴) ترک به روش تدریجی با کمک داروهای کمک کننده

شاید معقولانه ترین روش ترک هروئین ترک به روش تدریجی به همراه استفاده از داروهای گیاهی کمک کننده باشد. در این روش فرد سعی می‌کند به مرور زمان مصرف مواد خود را کاهش دهد تا جایی که دیگر نیازی به استعمال مواد نداشته باشد. در کنار این روش، استفاده از داروهای گیاهی نیز به تسکین دردها و آشفتگی جسمانی فرد کمک بسیاری کرده و باعث می شود او بتواند این علائم را راحت تر تحمل کند.

این نوع داروها از گیاهان موجود در طبیعت ساخته شده و عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای دیگر برای فرد دارد. لازم به ذکر است که برای پرداختن به ریشه های روانی اعتیاد و آشفتگی های روانی نیز فرد می تواند از یک متخصص روانشناختی در این زمینه کمک بگیرد.

سندرم محرومیت از هروئین

نشانه های ترک هروئین در افراد مختلف یکسان نبوده و به عواملی همچون نوع و طریقه ی هروئین مصرفی، شرایط جسمانی و روانی فرد، سن و مقدار مخدر مصرفی روزانه فرد بستگی دارد. یک بیمار معتاد به هروئین پس از ترک، حالات جسمانی و روانی خاصی را تجربه می کند که به آن سندرم محرومیت از هروئین می گویند.

بروز علائم سندرم محرومیت در هر فرد متفاوت بوده و اینکه چه زمانی بدن به طور کامل از هروئین سم زدایی شود به عوامل متعددی همچون روش ترک و استفاده از مراقبت های پزشکی و روانشناختی در هنگام ترک بستگی دارد. اما در کل، فرآیند سم زدایی هروئین ۷ تا ۱۰ روز طول می کشد و در کسانی که میزای بالایی هروئین مصرف داشتند سم زدایی بیشتر از ۱۰ روز طول میکشد.

لازم به ذکر است که سم زدایی هروئین باید به صورت تدریجی و با استفاده از داروهای کمکی و خدرمات درمانی مناسب انجام شود تا بدن بتواند خروج این ماده مخدر را از خود تحمل کند و افرادی که سابقه بیماری اعصاب و روان دارند یا سابقه ترک ناموفق مواد افیونی داشته اند، ممکن است تجربه ترک شدیدتری داشته باشند.

نویسنده مقاله: محبوبه سعیدی راد 

این مطلب را به دیگران معرفی کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *