شیشه و تاثیرات جسمانی و بالینی در دراز مدت

شیشه چیست؟

شیشه یا کریستال یک داروی محرک بسیار قوی بوده که از ترکیب ماده ای صنعتی به نام متامفتامین ساخته می شود. متامفتامین به طور معمول در علم پزشکی مورد استفاده قرار گرفته و به صورت قرصی به نام دزوکسین تجویز می شود. اما شیشه نوع غیرمجاز آن بوده و در آزمایشگاه های غیرقانونی تولید می شود و با نام هایی مانند کرانک، آیس و مت در بین مصرف کنندگان شناخته می شود. شیشه یک پودر کریستالی خرد شده به رنگ سفید، بی بو و تلخ مزه بوده و به راحتی در الکل یا آب حل خواهد شد.

شیشه به چه صورت هایی مصرف می شود؟

شیشه به شکلهای استنشاقی، تزریق و خوردن مصرف می گردد. وقتی شیشه از طریق تزریق وارد بدن می شود اثر خود را بسیار سریع و حدوداً طی ۵ تا ۱۰ ثانیه بعد نشان می دهد. با مصرف شیشه به روش استنشاقی، علائم پس از ۳ تا ۵ دقیقه خود را نشان داده و وقتی به صورت خوراکی مصرف می شود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد تا اثر خود را نشان دهد. وقتی شیشه وارد گردش خون شده و خود را به مغز می رساند از طریق اثرگذاری بر سیتم اعصاب مرکزی اثر بدی بر بدن می گذارد. شیشه باعث افزایش فعالیت و تحریک، کاهش اشتها و احساس شادابی شده و اثر آن نیز بین ۶ تا ۸ ساعت به طول می انجامد.

وابستگی به شیشه

شیشه نیز همانند سایر محرکها به صورت دوره های متوالی زیاده روی و قطع مصرف می شود و از آنجا که حالت “تحمل” در برابر اثر متامفتامین ظرف چند دقیقه به وجود می آید (یعنی اینکه آثار خوشایند آن قبل از آن که غلظت ماده در خون کاهش بیابد از بین می رود)، مصرف کننده سعی میکند با مصرف مجدد و در فواصل کوتاه، خود را در حالت “سر حالی” نگه دارد.

پس از مصرف شیشه در بدن چه اتفاقی می افتد؟

وقتی فرد شیشه مصرف می کند موادی شیمیایی به نام دوپامین و سروتونین که مسئول ایجاد و تنظیم احساس لذت هستند در مغز ترشح شده و باعث ایجاد حس سرخوشی و شعف و انرژی بالا در فرد می شوند. با مصرف مداوم شیشه، فرد به سرعت به آن وابسته شده و با ادامه مصرف نسبت به آن تحمل ایجاد می‌شود و این بدان معناست که فرد به دوزهای بالاتری از شیشه نیاز دارد تا همان احساس اولیه را تجربه کند. هر چه دوز مصرفی شیشه بیشتر باشد بالطبع خطرات آن نیز بیشتر خواهد بود.

علائم و عوارض مصرف شیشه چیست؟

علائم اعتیاد به شیشه در همه افراد به شکل و شدتی یکسان بروز پیدا نمی‌کند و با توجه به وضعیت بدنی و روانی فرد مصرف کننده، علائم مصرف به شکل های متفاوتی بروز پیدا می کنند.

5 علامت مصرف شیشه در کوتاه مدت

1. قرمزی چشم ها
2. تعریق بیش از حد
3. سریع حرف زدن
4. اختلال در خواب
5. حالت گیجی، تهوع، استفراغ، اسهال، تب و بی اشتهایی می شود.

در واقع مصرف شیشه علائمی موسوم به علائم مسمومیت در فرد ایجاد می‌کند و فرد با مصرف شیشه احساس سرخوشی و توانمندی بالایی پیدا کرده و شور و شعف، پرحرفی و بی‌ملاحظه بودن در رفتارش موج می‌زند. این حالت سرخوشی در مرحله اول مصرف شیشه چیزی حدود ۵ تا ۳۰ دقیقه به طول می انجامد اما افراد برای اینکه این حالت سرخوشی را به طور مکرر تجربه کنند ماده مصرفی خود را به چند قسمت تقسیم کرده و آن را به دفعات در طول روز مصرف می‌کنند.

از دیگر عوارض مصرف شیشه می توان به گشادی مردمک‌ها، خشکی دهان، سردرد، تغییرات فشار خون، بی‌نظمی ضربان قلب و در موارد شدیدتر حمله‌های قلبی، سکته‌های مغزی، کما، تشنج و حتی خطر مرگ اشاره کرد. افراد با مصرف شیشه اعتماد به نفس و قدرت تمرکزشان بالاتر رفته و نیاز کمتری به خواب و غذا احساس می‌کنند و به همین دلیل دچار کاهش وزن می‌شوند. آنها می‌توانند روزها و ساعتهای متوالی بدون نیاز به خواب بیدار بمانند.

5 عوارض جسمانی ناشی از مصرف طولانی مدت شیشه

• ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن
• اختلال در عملکرد کبد و کلیه‌ها و در نتیجه، عدم توانایی بدن در دفع سموم
• پوسیدگی سریع دندان ها و بیماری های لثه
• مشکلات قلبی و عروقی
• احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند ایدز و سکته قلبی و مغزی

عوارض روحی و روانی ناشی از مصرف طولانی مدت شیشه

• بی‌قراری، رعشه
• نوسانات هیجانی، اضطراب، افسردگی، خستگی مزمن
• هذیان، روان‌پریشی، از دست دادن حافظه
• وسواس شدید، پرخاشگری، توهم و بدبینی
• جنون، افکار پارانوئید گونه و افکار خودکشی که موجب می‌شود فرد با دوستان خود قطع رابطه کرده و حتی ممکن است به کسانی که به آن‌ها بدبین است آسیب جدی وارد کرده و حتی مرتکب قتل شود.

گاهی مصرف شیشه باعث می شود افراد دچار توهم دیداری و شنیداری شوند. توهم دیداری به این صورت که تصور می‌کنند اشباح و روح‌هایی را می‌بینند که مثلاً در حال خیانت و رابطه با همسر او هستند و توهم شنیداری هم به صورت شنیدن صداهایی است که در حال صحبت درباره او هستند.

در مورد کسانی که شیشه مصرف می کنند بهتر است این نکته را یادآور شویم که شیشه به تجربه ی احساسات افراد شدت می بخشد به این صورت که مثلاً اگر کسی خوشحال باشد با مصرف شیشه ببشتر خوشحال می شود و اگر ناراحت باشد بعد از مصرف شیشه ناراحتی اش تشدید می شود که به اصطلاح عامه به این حالت، فاز چسباندن می گویند.

نکته مهم دیگر درباره شیشه این است که شیشه بخاطر ترکیب شیمیایی پیچیده ای که دارد می تواند اثر مخدرهای دیگر را طولانی تر کند و فرد مدتی پس از مصرف شیشه ممکن است شدیداً به مخدر دیگری مانند هروئین وابستگی پیدا کند.

نویسنده مقاله : محبوبه سعیدی راد