هروئین و اختلال های روانی

 

مصرف هروئین و بیماری اعصاب و روان

تقریباً نیمی از افراد مبتلا به بیماری اعتیاد، مبتلا به اختلالات روانی هستند. رابطه بین سلامت روان و مصرف هروئین از اهمیت فراوانی برخوردار است و ممکن است با ترک هروئین ارتباط مستقیم داشته باشد. با ترک هروئین، افراد ممکن است علائمی مانند اضطراب، کج خلقی و بیقراری، افسردگی، پارانویا (توهم و هذیان) را تجربه کند. همچنین افرادی که دارای اختلال سلامت روان و همچنین اختلال سوء مصرف مواد به طور همزمان هستند ممکن است قبلاً به یک اختلال سلامت روان مبتلا شده بوده باشد و سپس سعی کنند علائم نامطلوب وضعیت اختلال روانی خود را با مصرف هروئین کاهش دهند.

 

 

آمار مشکلات مرتبط با مصرف هروئین و اختلال های روانی

طی پژوهش های انجام شده در زمینه مصرف هروئین و اختلال های روانی برخی از آمار جالب و متقاعد کننده ای وجود دارد که شامل موارد زیر می باشد:

• تعداد افرادی که معیارهای تشخیصی را در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای اختلال وابستگی به هروئین تخمین می زنند، از ۲۱۴۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۰ به طور قابل توجهی افزایش یافته و به ۶۲۶۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۶ رسیده است.
• تقریباً ۳۰ درصد از افرادی که مبتلا به اختلال روان پریشی هستند با اختلال همزمان مصرف الکل نیز دست و پنجه نرم می کنند.
• تقریباً ۴۰ درصد از افرادی در روان پریشی را تجربه می کنند، ماری جوانا مصرف کرده اند یا در حال حاضر آن را مصرف می کنند.
• تقریباً ۵۰ درصد از افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنی هستند، با یک اختلال مصرف مواد همزمان نیز دست و پنجه نرم می کنند.

 

 

شایع ترین بیماری های اعصاب و روان همزمان با سوء مصرف هروئین

مصرف هروئین و اختلال های روانی همبودی بالایی با یکدیگر داشته و افرادی که مبتلا به اختلالات سلامت روان هستند ممکن است برای کاهش علائم بیماری، به خود درمانی با هروئین، الکل، داروها و سایر مخدرها روی آورند. این افراد معمولاً به منظور کاهش علائم اختلال روانی تشخیص داده نشده، کنار آمدن با احساسات دشوار یا تغییر موقتی خلق و خوی خود، مواد مخدر مصرف می کنند. بهرحال این شیوه درمانی موثر واقع نخواهد شد و منجر به بدتر شدن علائم بیماری می شود. علاوه بر این، سوء مصرف الکل و مواد مخدر ممکن است خطرات عود اختلالات روانی را افزایش دهد.

اختلالات روانی معمولاً از طریق عوامل مختلفی مانند ژنتیک، محیط و سایر عوامل تهدید کننده ایجاد می شوند و استفاده از مخدرهایی مانند هروئین باعث افزایش چشمگیر علائم بیماری روانی شده و یا باعث ایجاد یک بیماری زمینه ای مربوط به سلامت روان خواهد شد. مصرف هروئین همچنین ممکن است با داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی و تثبیت کننده های خلق تداخل داشته باشند، که این امر موجب کاهش اثرات درمانی این داروها می شود.

 

 

مصرف هروئین و اختلالات اضطرابی

در بیماران معتاد به هروئین، یکی از عوارض ترک غیر اصولی، اضطراب می باشد. بیماران مبتلا به اختلال اضطرابی ممکن است برای کاهش علائم اضطراب خود اقدام به سوء مصرف هروئین نمایند. توجه داشته باشید، کسانی که سابقه اختلال اضطرابی ندارند نیز ممکن است پس از مصرف این ماده با قرارگیری در چرخه اضطراب و تنش زدایی، علائم اضطراب را تجربه کنند. مصرف طولانی مدت هروئین اثرات مخربی بر مغز گذاشته و در نتیجه باعث ایجاد اختلال اضطرابی می شود. استفاده از مخدرهایی همچون هروئین ممکن است بکارگیری مهارت های مقابله ای مناسب که علائم اضطراب را کاهش می دهد را تحت تاثیر قرار دهد.

مصرف هروئین و اختلالات پردازشی

مصرف مداوم هروئین باعث نامنظم شدن عملکرد مغز شده و افراد را مجبور به انجام رفتارهای معتاد گونه خواهد کرد، در دوره ترک اعتیاد و بخصوص در روزهای اول بهبودی همچنین ممکن است در طی یک دوره فشار روانی یا افسردگی فرد دچار اختلالات پردازشی شود. بیمارانی که با اختلال پردازشی دست و پنجه نرم می کند، ممکن است برای رهایی از اضطراب، افسردگی، تنهایی یا کسالت ناشی از تماشای پورنوگرافی، خرید آنلاین یا ورزش های سخت، به مصرف مواد مخدر و هروئین روی آورند.

مثلاً محققان دریافته اند که افراد معتاد به قماربازی اختلالات پردازشی بیشتری را تجربه کرده و به طور جدی تری در معرض ابتلا به اختلالات سوء مصرف مواد هستند و به همین جهت ضروری است تا هرچه زودتر اقدام به درمان و ترک قمار نمایند.

 

 

مصرف هروئین و اختلالات روان پریشی

سوء مصرف محرک هایی همچون ال اس دی یا ماری جوانا و حشیش علائمی شبیه به علائم اختلال روان پریشی ایجاد خواهند کرد و تقریباً سه چهارم از افرادی که مبتلا به اختلال روان پریشی هستند با اعتیاد به مواد مخدر و محرکها نیز دست و پنجه نرم می کنند. مصرف همزمان مخدری مانند هروئین و بروز اختلالات روان پریشی ممکن است عوارض جانبی فراوانی برای فرد مصرف کننده به همراه داشته باشد. مصرف هروئین ممکن است باعث ایجاد یک اختلال روان پریشی زمینه ای شده یا علائم این بیماری را بدتر کرده و تاثیر داروها را کاهش دهد.

افرادی که مبتلا به اختلالات روان پریشی هستند ممکن است برای کاهش علائم بیماری خود به استفاده از یکی از مواد مخدر مانند هروئین روی آورند و به آن وابسته شوند. یکی از متداول ترین وضعیت هایی که در آن، مصرف مواد مخدر باعث شدیدتر شدن علائم روان پریشی می شود، در زمان ترک اعتیاد است. ترک هروئین، باعث تشدید علائم ترک مانند اضطراب، بیقراری، افسردگی و پارانویا (توهم و هذیان) می شود.

اگر علائم ترک هروئین شدید باشد، ممکن است باعث بروز روان پریشی در فرد شود، چرا که در این شرایط، مغز تحت فشار قرار گرفته و مقابله با استرس و اضطراب ک بی قراری برای فرد به یک چالش بزرگ تبدیل شود.

 

 

مصرف هروئین و اختلالات شخصیتی

اختلالات شخصیت یکی از مهم ترین عوامل گرایش و وابستگی افراد به مواد مخدر بوده و باعث آسیب پذیری فرد در برابر اعتیاد می شود. از انواع اختلالات شخصیت که همبودی بالایی با مصرف مواد مخدر و هروئین دارند می توان به اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت خودشیفته، اختلال شخصیت وابسته اشاره کرد. مطابق با پژوهش های انجام شده در زمینه ارتباط اختلالات شخصیت و اعتیاد، تقریباً نیمی از افرادی که مبتلا به اختلالات شخصیتی هستند، با اختلال مصرف یک نوع ماده مخدر همزمان نیز دست و پنجه نرم می کنند.

اختلالات شخصیتی معمولاً قبل از وابستگی فرد به مواد مخدر وجود داشته و وقتی فردی که مبتلا به اختلال شخصیت است مواد مخدر نیز مصرف می کند ممکن است علائم اختلال شخصیت در او شدت یابد.

اختلالات عملکردی در افراد مبتلا به مصرف همزمان هروئین و اختلالات شخصیت شدیدتر از افرادی است که فقط از یکی از این دو بیماری رنج می برد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت معمولاً هروئین یا مواد مخدر مصرف می کنند تا درد ناشی از علائم اختلال روانی خود را کاهش دهند.

 

 

ترک هروئین و اختلال روان پریشی ناشی از ترک آن

ترک هروئین، هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی استرس زا است. اثرات ترک هروٸین غالباً شامل علائم ناخوشایندی شبیه آنفولانزا است که ممکن است افراد را دچار احساس خستگی و ناامیدی کند. در طول دوره ترک هروئین، افراد ممکن است اضطراب، بی قراری، افسردگی، پارانویا (بدگمانی) و سایر علائم ناخوشایند روانشناختی را تجربه کنند. این تأثیرات ممکن است موجب تشدید علاٸم روان پریشی در موارد شدید شود و توانایی های طبیعی مغز را برای کنار آمدن با استرس تحت تاثیر قرار دهد.

با تشدید بیقراری و ناراحتی های جسمی، افراد ممکن است دچار هذیان و توهم بشوند که در این صورت، دیگر قادر به درک دقیق جزئیات یا حوادثی که در پیرامون آنها اتفاق می افتد نخواهند بود. پشت سر گذاشتن افکار و ترس ها ممکن است اهمیت خود را از دست بدهند و همین امر باعث می شود افراد دچار پارانوئید (بدگمانی) شوند و یا حتی توهم شنیداری یا بینایی را تجربه کنند.

ترک هروئین در واقع ممکن است علائم اختلال روان پریشی زمینه ای را در فرد مصرف کننده با نیروی بیشتری برگرداند. افرادی که اسکیزوفرنی یا اختلال روان پریشی دیگری ندارند نیز ممکن است علائم ترک هروئین را به صورت روان پریشی تجربه کنند. روان پریشی ناشی از مصرف هروئین، قطع ارتباط با واقعیت بوده که طی آن، فرد قادر به تشخیص ادراک داخلی و محرک های بیرونی نیست.

همان گونه که در سطرهای بالا گفتیم شدیدترین علائم روان پریشی، هذیان و توهم است. افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی به ویژه مستعد ابتلا به توهم شنیداری صداهای نا منسجم هستند که حاوی پیام های تهدیدآمیز یا تحقیرآمیز می باشد.

آنها همچنین ممکن است دچار توهمات پارانویایی (بدگمانی و یا سوء ظن) شوند به این معنی که آنها تصور می کنند که سایر افراد قصد دارند به آنها آسیب برسانند یا آنها را بکشند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تنها کسانی نیستند که این علائم را تجربه می کنند. روان پریشی ممکن است با واکنش های منفی نسبت به دارو، دوره های استرس شدید، کمبود خواب و هذیان ثانویه به دلیل مشکلات پزشکی ایجاد شود. سوء مصرف مواد مخدر ممکن است علائم روان پریشی را در افرادی ایجاد کنند که قبلاً هیچگاه روان پریشی را تجربه نکرده اند.

تحقیقات نشان می دهد که این موضوع با میزان ترشح دو ماده شیمیایی ضروری در مغز ارتباط دارد. میزان گلوتامات و دوپامین مغز تحت تأثیر عوامل استرس زا می تواند سیستم عصبی سمپاتیک را فعال کند و باعث ترشح آدرنالین شود، که این امر واکنش مغز نسبت به دوپامین را حساس تر می کند.

 

 

 

 عواملی که احتمال تجربه روان پریشی ناشی از مصرف هروئین را در افراد مصرف کننده افزایش می دهد شامل موارد زیر است:

• ترکیب کردن هروئین با سایر مواد مخدر
• ابتلا به بیماری ای که شناخت فرد را تحت تاثیر قرار می دهد
• کم خوابی حاد یا مزمن

روان پریشی ناشی از ترک هروئین همچنین می تواند باعث ایجاد اختلال در قضاوت فرد شود و ممکن است موجب تحریک رفتار های خطرناک شود. روان پریشی ناشی از مصرف مخدرها بطور مکرر باعث می شود که افراد برای ارزیابی های اورژانسی به بیمارستان ها و یا برای بستری به منظور درمان اختلالات روانی به مراکز بهبودی مراجعه کنند. در برخی افراد علائم روان پریشی ناشی از مصرف هروئین ممکن است به اشتباه اختلال روان پریشی تشخیص داده شود.

ترک هروئین و درمان بیماری های اعصاب و روان

مصرف هروئین و اختلالات سلامت روان ممکن است در تشخیص و درمان این دو اختلال مشکل ایجاد کند. اگر فردی اعتیاد خود را درمان کند اما بیماری روانی خود را بدون درمان رها کند، در صورت بروز علائم اختلال روانی، احتمال بیشتری وجود دارد که فرد دوباره به سوی مصرف مواد مخدر برود.  اگر فردی بیماری روانی خود را درمان کند اما اختلال استفاده از هروئین را بدون درمان رها کند، به احتمال زیاد استفاده از این دارو موجب بازگشت بیماری خواهد شد و به همین دلیل بهتر است افراد در کنار درمان اختلال سوء مصرف مواد خود به درمان اختلالات روانی خود نیز بپردازند.

نویسنده مقاله: محبوبه سعیدی راد